neredeyim bilmiyorum
nerden geldim; bana onu sorun
askılı pantolonu yamalı bir çocuk
koşuyordu çıplak ayak
koşuyordu dikenler üstünde
çocuk ciddi ciddi büyüdü ilk bakışta
ama halâ gülümsüyor yaklaştıkça
canı sıkkın bazen
işten başını kaldıramıyor büyüyen tarafı
büyüyen tarafı ekmek derdinde
büyüyen tarafı
bilinmezki ne dertlerin içinde
çocuk yanı masum
hesapsız
sorguluyor sadece hayatı ''neden? ''lerle
koşmak istedikçe çocuk
durduruyor onu büyüyen
her çocuğun derdi değil mi büyümek aslında?
büyüdükçe küçülüyoruz galiba içimizde
ben takvimlere hiç inanmadım oysa
aspirin zaman; her derde deva olmuyor
o çocuk yanında olmadıkça,oynamadıkça
ne yapsam avunmuyor usta..!
Kayıt Tarihi : 12.10.2006 01:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tibet Avcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/12/buyuk-cocuk-kucuk-adam.jpg)
o çocuk yanım yine hep oynamak istiyor ama hala büyük yanım izin vermiyor, hayatın dertleri biter mi..
keşke senin yaşındayken bunları farkedebilseydim, inan hiç durmadan koşardım, gülerdim, oynardım..
ekmek derdi her zaman olacak, hep daha çok ,daha çok denecek..
ama bir gün daha çok gülemeyeceksin....
işte böyle be çocuk..
sevgilerimle..
TÜM YORUMLAR (2)