Büyük Bir Aşkın Şiiri Şiiri - Recep Şeker

Belki sensizde yaşanır hayat
Ne çare!
Yoksun ufkunda
gecenin,
Ve gündüzün.
Güneş doğar yükselir ve batar her gün
Yoksun heyhat!
Bir an bir saniye
Daha kısa belki acım
Geçmek bilmez ama
Hey hat! Ne çare!
Sensizde yaşanır belki hayat
Deprem sel ve mucip felaket
Dev ordularıyla zamanın
Birleşip de gelseler karşıma
Çıkarım başa,
Ama anı, saniyesi bile sensizliğin
Çürütür her yanını ıslak,yosunlu hayatımın
Heyhat! Ne çare!
O kısa,
O uzun yolu vesaitsiz
Ve mecburi yalnızlıklar bazen
Ve Perşembe, sanki ağyar olur
Garbdan doğar güneş
Sensizce doğar,
Belki batar
Ama bir daha doğmak bilmez
Gün erken döner karanlığa
Sensizliğinde her saniyenin
Belki daha kısa
Belki daha uzun
Bitmek bilmez yalnızlığında
Heyhat Ne çare!
Sensizde yaşanır bu hayat
Geçmez hiç o müthiş ıstırabı
Kalender gecenin
Ey! sarı kızı bu mucip şehrin
Kalbimle ağladı dağı taşı
Her yanı bu dünyanın
Bir hayal bir düş ve kara elbiseli adamı
Yağmur ve de karanlık
Sensiz bitmeyen bir yol
Ve bir an, saniye belki daha kısa
Sensiz mi kaldım, senlimi kaldım
Birden doğuyor güneş artık her an
Ve an, belki daha kısa
Batıyor betonarme bir karanlığa doğru
Bilmez kıymetini
Bu şehirde hiç kimse
Gayrı benden alâ
Bilmez ve özlemez değerli hatıranı hiç kimse
Hatırlamaz gözlerinin derinliğini
Ve o siyah beyaz silüetini
Unutulan hayalin
Despot bir gece kalır daim
Ve sessizce iner istemesen de
Bakmaz gözlerine böyle içten
Ve sevemez seni
Seni sevdiğim kadar
İkrar ister gündelik yalnızlığım
Heyhat! Ne çare!
Sensizde yaşanmaz bu hayat