Büyük Bela Şiiri - Necdet Erem

Büyük gördüğün şeyler, birleşen parçalardır.
Geçit vermeyen kale, harç ile taşlardandır.
Birliğini bozarsan, bil ki sonun hüsrandır.

Değerli hiçbir şeyi, vermiyorlar beleşe,
Devlet başa beklerken, kuzgunlar konar leşe.

Tefrika belasından, az çekmedi bu ümmet,
Ey Halıkı kainat, senden ola bir himmet,
Bir vahdet vermez isen, zayi oluacak millet.

Şehit kanları kokar, her karış bu topraklar.
Bu fitne ateşinde, yanmakta nice canlar.

Korkmak gerek Allah’tan, utanmalı Resulden.
Düşmanlar bayram eder, can yakan bu fitneden.
Milletçe tövbe gerek, büyük bela gelmeden.