Ne oldu bilmiyorum,
Bizim büyük aşkımıza.
Saçaklarından sevgiler sarkan.
Ki,
O sevgilerle, tüm çevremizi
Mutlu kılan;
Güzellikleri içimizden taşan,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Mutlu bir kahkahanın esintisidir, yüreğimizde özlemli hareler bırakan zaman. Cam kırığı gönlümüzün slaytlarına bir eski resim düşer yıllar sonra, acımasız düşünüşlerin iç çekişleriyle uzaklara, çok uzaklara bakarız. Sancılı bir tetiktir o an el, sol yanımızdaki ağrıyla özlemin tetiğine basarız...
İçten anlatımınıza tebriklerimle.
Şiirleştirdiğiniz tespitler gayet doğru. Türk toplumu psikolojik bir sarsıntı geçiriyor. Geleneksel kültürel değerlerimiz yerine birey ve bireyin egosu ikame diliyor. Sevmek fedakarlık demektir. Bencil insanlar hiç bir yerde hiç bir zaman fedakarlıkta bulunmazlar ve bulunmak da istemezler.
Sosyal bir hastalığımıza toplumsal rahatsızlığımıza işaret eden şiiriniz için takdirlerimi sunuyorum.
BİR ANLAYA BİLSEM YAŞAMI SORULARINIZA YAZMAK İSTERDİM BİR CEVAP GÖNÜLDEN...ÇOK ZOR DOSTUM... EVET MEÇHULDE YAŞAM NEREYE GİDİLDİĞİNİ BİLMEDEN...
TEŞEKKÜRLER PAYLAŞIMINIZA ...
SAYGILARIMLA
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta