Büyük Aşk Yürüyüşü II Şiiri - Umut Ülbegi

Seni o sonbahar günü
son kez öptüğümde
uçağa gidişini
gözlerimdeki yaşlar izlemişti
ve geçen günler
yüreğime karaları işlemişti
Son değildi
Kabullenilmemişti

Kasım geldiğinde
hayallerim geri döndü
kırmızı tül perdelerin ardında
sana sarıldığımda saatler durdu
saatlerin ülkesinde
o akşam
o sessiz akşam
sadece gözler konuştu.

Seni öperken
dudaklarına akan gözyaşları
özlemimin ateşiyle kurudu
çatlamış dudaklarımızda yeşeren orkide
düşlediğimiz o evde
sen ve ben
Biz
Cenevre'de gün bizim için doğdu

Fransızca yaşanan şehirde
Türkçe seviştik
kendimizdik
bitmemiştik
aksine tutkuyu biriktirmişti ayrılık
Big Bang
Ayrılamadık gecelerce

Kilometrelerce yürüdük
Büyük Aşk Yürüyüşü
L'amartine'den Mont Blanc'a
Cornavin'den Servette'e
Kilometrelerin aşkla küçülüşü
Her gece tadına vardık şehrimizin
Binbir gece şarapları gibi
Mövenpick dondurması gibi
Teninin tuzu gibi
bizim olan her şey gibi.

Gitmek zorundaydım
İstanbul'da
Bekleyenim yoktu
Tek aşkım
istediğim
özlediğim
sendin
Ama kahretsin
gitmek zorundaydım

Gözlerinden koparken
dudaklarını bir daha bir daha öperken
her fotoğrafta seni sonsuzlaştırırken
ve dünyanın durmasını beklerken
Aklımda tek kelime yankılanıyordu
'Döneceğim'