Büyük anne...Anneanne

Anneanneme…
Keder ve sıkıntı, yaşamında kaç kareye sığamadı?
Hangi üzüntülere un ufak oldu, kim bilir yüreğin?
Narin vücudunla, hala toprak çapalamakta ruhun…
Evladını mı kaybettin ey nine? Mustafa’m deyip durursun,

Yeşil gözlerinde, yorgun tebessümler çağlamakta
Buruşmuş ellerinde, dudak izleri, bayramdan bayrama…

Uzun yoldasın şimdi, dümdüz bir ovada belki?
Ne dağ var önünde kışa odunluk, ne bir adam
Ne de malların başını bekleyecek bir çoban…
Otuz üç yaşında görürüm seni, güzel çakır kız
Uzun yoldasın şimdi, bu sefer taşsız, topraksız…

Bir bayram sabahı, uzaklaşıp gitmekte varmış kaderde
Gelipte son bayramı, beraber yaşayamamak…
Şimdi sana bayram var anneannem, bana hüzün
Mutlu olacağına inandığım mutluluktan…

Güle güle git anneannem, yolun açık olsun,
Bilirim, Allah’ın konukseverliği daha bir pektir,
Dünyadaki vefasızlarından…
Belli yüzündeki çizgilerden; sıladır senin için, Allah’ın yanı…
Güle güle git anneannem, mekânı cennet olası…

21.12.07