Büyüdün Şiiri - Ramazan Kalınsaz

Sana seslenişimle başladı yalnızlığım
Zamanı tırmaladım adım hiç oldu
Ardı arkası kesilmedi ölümlerimin
Her göz açışımda
Her sana kaçışımda
Başka bir cellâdın kollarında buldum beni
Acımadılar kuzen
Dostun vefasızlığından kırılmış kalemimiz
Cellât neylesin kuzen
İşte sen böylesin

Sükûnet bölününce gecelere yük oldum
Sen benimle konuşmadın
Vuruştun kuzen
Deyiminle; son defa telefonun ucundaydın
Bencileyin; en son kaleni düşürürken kalbimden
Vuslat arzusu duyulmayan bebektin
Büyüdün büyüdün sarmaşık oldun

Aralık 2005