Büyüdün işte.
Düş alıp gerçekliğini verdin.
Sevgi isteyip varlığını teslim ettin.
Büyüdün ve kocaman oldun artık
terazinin hangi kesesi ağır basar ki
içinde sancısıyla bir yıldız oturup izler seni.
Aynada gördüğün gözün içindeki ışığın
sahibi de kim?
Hani
zamAN insanı her AN terk edip gider ya
ileriye doğru
öyle bir terk ediştir aslında SEVmek bir başkasını.
Sen önce kendini sev çocuk,
büyüdükçe unuttuğun gülümseyişlerine sarılıversin kolların.
Haydi usulca ekle kimliğine gözlerinden kaçırdığın bakışlarını
Kendini sevmeye başla çocuk
Kendini sev ki
bir ülke doğsun içinden
çoğalıversin sana dair umutları her bir hücrenin
hatırla çocuk
sen bu evrenin bir yansımasının
sen mutlu isen
koca evren seninle mutlu olacaktır
mutlu ol çocuk
mutlu ol...
Kayıt Tarihi : 12.12.2013 02:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!