Büyüdüm mü ne? Şiiri - İnci Bakraç

Hani çocukken,
Annem uyardığı halde,
Her geçişimde,
O eşiğe takılıp düşerdim ya,
Büyüyünce de değişmiyormuş bazı şeyler,
Çünkü senin her gelişinde,
İnatla kabul edişim seni,
Değişmeyen ruhumun kanıtı değil mi? ?
Ve ne yazık ki farkındayım,
Senin olmuş yüreğimin,
Kendi sözümü bile
Dinlemediğinin...
...........
En çok eksiksiz uyanmayı özlemiştim galiba,
Acımadan yüreğim,
Bugün ne olacak korkusu olmadan,
Ve gelişini beklemeden uyanmayı..
..........
Günaydın sevgilim!
Bu sabah acımıyor yüreğim.
Ve artık annem bile istese,
Sana koşmayacak bedenim...