Büyüdüm Diye Şiiri - Raziye Aktaş

Çok uzun zaman oldu;
değdirmeyeli ellerimi bir yüzün coğrafyasına,
atmayalı yüreğimi bir gözün uçurumundan.

Zaman aştı kendini çoktan, yarım kalınmışlıklara rağmen..
Tutturduğum bir türkü vardı;
yasaklandı tüm radyolardan.

Düşe kalka öğrenirken büyümesini
bir de baktım; büyümüşüm çoktan..

Tam şahlanacak iken yüreğim bir aşka, aldım dizginleri elime,
daha genç yaşta..

Kimsenin gelmesini beklemedim bana, beklediysem de
kendime geldim..!
Ve ‘henüz vakit erken’ diyen herkese geç kaldım..

Kaçtım kalabalıktan ve en büyük rolü üstlenip,
yalnızları oynadım..

Açık görüşlere erteledim yüzümü,
hapsettim gözlerimi parmaklıkların ardına..

Akla karayı seçmeyeyim diye,
gri bir yol tutturdum kendime.
Hayatıma renk katsın diye de tenezzül etmedim,
yalandan boyalara..

İçim karardı sandı çoğu ve korktular karanlıktan..!
Cesareti olmayana yer vermedim yüreğimde,
yoruldu ayakta kalmaktan.

Ve avazım çıktığı kadar sustum; bağırmam gereken yerde.
Çünkü küsmedim hiçbir umuduma,
büyüdüm diye çoktan..