Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
tebrikler sevgili kardeşim.çalışmanız gayet güzel olmuş,hatta muhteşemdi.paylaşımın için çok teşekkür ederim.başarılarının devamını dilerim....
baki selam.
bir boşluk var bulamıyorum..
güzel günlerdi ; çocukluklarımız...
Küçükken büyümek çabucak olmasaydı....Kırmızı ruganlarımızı eskitebilecek zamanımız olsaydı..Oyuncaklarımızı eskitecek kadar uzun olsaydı çocukluğumuz...Ama her güzel an gibi çocukluğumuzda rüzgarın kanatlarında hızla geçti...Zamanın yüzümüze hediye ettiği çizgiler göstergesi oldu çocukluğumuza özleminnnn....Şairim tebriklerrr....
Her çocuk gibi...Kutlarım...
Bir çikolata ve bir fotoğraf makinesine,
Çocukluğumun üstünden uzun atladım.
Küçücükken büyüdüm.
Büyüdükçe üzüldüm.
Güzel bir çalışma kutlarım saygılarımla
Erken evlilik gibi bişey sanırsam...
Kısa olması bir avantaj. Kısa dizelere bir hayat sığmış. Akıcılığı da cabası.
Herkesin mazisinde böyle hatırladığı olumlu ve olumsuz anıları vardır.
Tebrikelr..
Çok içten, duygulu ve erken çok erken çocukluğun terkine duyulan üzüntü...Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta