Büyüdüm Bende Herkes Gibi

Çocuktum;
Büyümek istiyordum her çocuk gibi...
Annemin kıyafetlerin giymek, topuklu ayakkabılar, birazda makyajdı büyümek sandığım şey.
Hayat oyundan ibaretti
Ve evcilik oyunlarımız vardı;
Bir eş bir de çocuktu aile ve hayat..
Ne kadar masumduk,
Ne kadar yalansız.

Büyüdüm...
Büyüdün! dediler
Binlerce maske taktılar ve herkes gördükleri maskeyle büyüdüğümü sandı.
İçimdeki çocuğu görmediler,
Duymadılar...
Halbuki ben büyümeyi böyle bilmezdim
Bizim yüzümüzde maskeler yoktu.
Çıkarsız seviyorduk birbirimizi
Oyunda kavga edip şikayet etmekti bildiğimiz
Ya da ettiğimiz kavgayı unutup oyuna kaldığımız yerden devam etmekti...
Kin yoktu ki yüreğimizde
Affetmenin hafifliği vardı küçücük yüreklerimizde.
Bir de kanayan yaralarımız vardı annelerimiz öpünce geçen.
Şimdi yara bandı bile fayda etmiyor...
Ne annemiz öpünce geçiyor ne de zaman fayda ediyor...

Büyüyünce anlarsın dediğin bu muydu anne?
Binlercesinin arasında yalnız kalmak,
Ve bu binlercesinin taktığı maskeler miydi?

Beni hep küçük görmen büyümemi istememen bundan mıydı baba?
Kırıldığımda sana anlatamayacağımı bildiğinden miydi?
Kendi kalabalığımda kaybolmamdan mı korktun yoksa?

Üzgünüm sanırım korktuğunuz oldu...
Bende büyüdüm herkes gibi
Büyürken içimdeki çocuğu öldürmelerine engel olamadım.
Ve artık bende masum değilim, çocukluğum gibi...