Büyüdüm Şiiri - Tülay Taflan

Hatırlar gibiyim çoçukluk günlerimi
Başım göklerde ayrı ayrı seyrederdim yıldızları
Kuşları,mehtabı
Karanlık bulutların gölgesi altında
Karanlık umutlar üstüne söyledim isteklerimi
Bir gün o karanlık bulut sarı verdi çepeçevre
Yapraklar yeşermemeye,kuşlar ötmemeye
Sular gürül gürül çağlamamaya başladı çevremde
İşte o zamanlarda bir umut yakaladım içimde
Çok ama çok derinlerden...
Ben işte o umuda sarıldım sımsıkı
Etrafımda ne bir kara bulut
Nede; hüzün kaldı o anda
Düşe kalka büyüdük işte sonunda
Yaşanan her günün zorluğu
Bir nebzede olsa olgunlaştırdı beni
Hayata bir başka gözlerle bakmaya başladım o an
sevmeyi,sevilmeyi,dostluğu,düşmanlıkla savaşmayı işte o zaman öğrendim.
Yaşadım pişmanlıklarıyla
Ama sevgiyle hüznün karışımlarıyla