Bir su damlasıydın
Kalbime düştüğünde
Damlalarla birleştin
Dereye dönüştün
İnce ve cılız
Büyüdükçe büyüdün
Bir nehir oldun
Uçsuz bucaksız
Sonu görünmeyen.
Bir boşluk buldun
Kendine yüreğimde
Sevgimle birleştin
Büyüdükçe büyüdün
Göl oldun önce
Kıraç topraklarımda
Ardından Denize dönüştün
Yeşermeye başlayan
Zayıf duygularımda
Sonrasında Okyanus
Oluverdin zihnimde
Yaşam kaynağım oldun
Hayat verdin ümitlerime
Örnek oldun yaşama isteğime
Sen hep sevildin
Sevmeyi senden öğrenen
Sevmeyi unutmuş gönlümce
Kayıt Tarihi : 6.1.2007 10:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiirler kendi hikayelerini yaratır

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!