çocuktuk
kavgaların hemen ardından
birbirini saran
ekmeğini paylaşan çocuktuk
buğday tanesi boyunda
büyüdük biraz biraz...
bıyıklarımız terledi
utandık dik yürümekten
bir parça sevda
bir parça hayat oldu
yüreğimizin kıpırdanışında
daha dik yürür olduk
sildik bıyıklarımızın terini
hayat dolduk birer birer
hayallerde kahraman
rüyalarda sevgili olduk
hayat!
sen ne büyükmüşsün
çocukken ayrı bir tad
büyüdükçe başka başka...
Nebih Nafile
(Güneş Hepimiz İçin)
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta