Büyüdükçe Şiiri - Nebih Nafile

çocuktuk kavgaların hemen ardından birbirini saran ekmeğini paylaşan çocuktuk buğday tanesi boyunda büyüdük biraz biraz... bıyıklarımız terledi utandık dik yürümekten bir parça sevda bir parça hayat oldu yüreğimizin kıpırdanışında daha dik yürür olduk sildik bıyıklarımızın terini hayat dolduk birer birer hayallerde kahraman rüyalarda sevgili olduk hayat! sen ne büyükmüşsün çocukken ayrı bir tad büyüdükçe başka başka... Nebih Nafile (Güneş Hepimiz İçin)