Özlemi içimdedir çocukluk günlerimin,
Acının hüzünlerin olmadığı o demler,
Koşturudum peşinde yaramaz düşlerimin,
Düşünmezdim ölümü haylaz geçen dönemler...
Saklambaç oynuyorduk sıcak yaz akşamları,
Komşunun zambak kokan kocaman bahçesinde,
Aklımıza gelmezdi yetişgin hüsranları,
Kaygısızca koşardık hayatın sahnesinde...
İyimi oldu bilmem şimdi büyüdük artık,
Geçen zamanla gönül doydu kedere gama,
Acıları çoğaltıp sevinçleri azalttık,
Anladık yorulmuşuz, hazan vururken cama...
Kayıt Tarihi : 17.9.2007 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalsaydım diyorum çünkü ben istedim büyümeyi...
hazanımla birlikte büyüyeceğimi bilmeden..
Açlık bile unutulurdu. 'Ben yemek yemiyeceğim, tokum ben'
Yaşanılan tatlı günlerdi.
Komşunun zambak kokan bahçesinde.
Sobe denilen ağaç daha hayattamı dır.
Yoksa bir binanın sütunu altında kalarak belleklerden silinmiş midir sobe diye inleyen çocuk haykırışları. Nerden bilinecekti ki, büyüyünce gelecek hayatın sızıları.
Hep çocuk kalsa mıydık?
Yok yok. Çocukluk olmazdı o zaman.
Ah hayat.
TÜM YORUMLAR (4)