Çocukken neşe barındıran kahkahalarımız vardı.
Gülerdik hayata.
Geleceği düşünmeden
Umutla gülerdik.
An yeterdi bize.
Hayellerimiz vardı.
Acıdan uzak hayeller.
Acıyı bilmezdik.
Zamanla
Acıyı keşfettik
Acınacak halimize gülmeyi
Öğrendik
Çaresizliği gördük
Çaresizlikle dalga geçmeyi öğrendik.
En önemlisi
Umutsuzluğu öğrendik.
Üç kuruş için yalamayı
Mevki için kıvırmayı
İtaat edip rahat etmeyi
Aldatmayı öğrendik.
Yani canım ülkemde
Erdemsiz yaşamayı Öğrendik.
Gerçeği kabullenip
Büyüdük.A.A
Kayıt Tarihi : 18.6.2022 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!