Çocukken yazdığım şiirler geliyor aklıma
Kelebekler, çiçekler, ağaçlar ve kuşlar
Kelebeklerin ömrünün çok kısa olduğunu öğrendiğimde
Ölüm gerçeğini yazmaya başladım
Çiçekler soluyormuş ve güller dikenliymiş bilmiyordum
Önce ağaçları öldürdüm
Daha çabuk kirlensin diye dünya
Sonra kuşları vurdum
Masumluğumu kaybetmek için
Kavgalarımı büyüttüm sonra
Tokat gibi çarpmayı öğrendim
Her kelimemde kâğıda
Hiç beceremedim zaten
Kağıttan uçak yapmayıda
Adını şiir koydum
Her ayıbımı örtmesi için kelimelerimin
Aşkı bahane ettim
Ne varsa sevgiye dair beceremediğim..
Kayıt Tarihi : 19.7.2023 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"fkhyl"
Yüreğinize sağlık…
Hayırlı çalışmalar ve muhtevasına İslami şuurların hakim olduğu güzel şiirler dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)