suyu dağıt ateşi çöz
saçlarını gözyaşlarının koyağında kurut
hırçın ve aldanmış bir badem ağacının şimdi
parlat düşlerini çocuğum
içimize vuran zincirlerin şıkırtısında
ateş yorulur ağrılar erir
nice masalların sütüyle kesilen göğsün
bir anka kuşunun göğsüne düşer
soluğun bir uzar beni yakalar
bir sararır sonbahar olur
suyu değiştir ölümü büyüle
güğümünü doldurduğun çeşmelere sesini bırak
yaşadığını söylesin acının saatleri
Kayıt Tarihi : 24.8.2002 05:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçinde yaşadığın acı her ne kadar derin olursa olsun, umuda dair değişimlerde ve dönüşümlerde güçlü ve umutlu olmak gerekir. Bana göre şair, büyük bir içsel dönüşümden ve umuttan söz ediyor. Beğeniyle okudum. Tebrik ediyorum. Kaleminiz daim olsun
herşeyin sonuna kadar söylenmesi gerekti
İ.Ö.
Emeğe yazık...
“belleğimi ölüm aldı” *
hiçliğimi seçti ağrısına /
tuz yerine beni bandı...
tırnağım kırık /
ekmek istemem /
çorbam acılı olsun lütfen!.../....'
(N.Erlaçin: 'Quasi' şiirinden son bölüm)
Acılı bir kâse çorbayı içmiş gibi oldum.
Şiirini sözcüklerin potasında maharetle eriten bir şair.
İçten tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (9)