Dinler cinleri iyi ve kötü cin, ya da imani imansız kâfir cinler olarak ayırmıştır. Ezoteriki oluşla sonraki ittifak söylemleriyle, ittifakı sözleşmeyi kabul edip uyumlu olan cinler anlatımına dinler, iyi ve imanlı olan cinler diyordu. İttifaka ve ittifakın gücüne inanmayan; ittifak birlik gücü olan Tanrıya; kafa tutan; ittifak sözleşmesine uymayan cinlereyse dinler; imansız kâfir cinler diyecekle sembolize ediyordular.
İttifakın gücüne asi olan insan (cin) topluluklarına bir geçiş dönemi ödevi olan, mühlet verilmişti. Bu kabil imi timi kalmamış ökülte olmuş ittifakı yansıma ve yansıtılmaları anlatan dinler; şimdiye göre sissi ve hayali gelen ittifakı dönemi ve ittifakı dönem öncesinin destan söylencelerini kendi bünyesine göre anlatışla yorumlamıştılar.
İyi cinler insana yardımcı oluyorlardı. Kötü cinler göğün geçmiş ve gelecek olan bilgisini çalıp; insana vererek, insanı kendisine çekiyor; insanı azıtıp sapıttırıyordular. Bu çalınan geçmiş ve gelecekten olan bilgi ökültebilgi, gizli olan büyü bilgisiydi.
Gök, bu hırsızlığı önlemek için cin ya da şeytanlar üzerine kükürt bulutu ve ateş yağdırıyordu. Kötü cin bir iki geçmiş gelecek bilgisi ile insanı kendisine tabi kılıyordu. Böylece cinimiz de dini anlatımlara göre geçmişi ve geleceği az çok biliyordular. Erken dönem atalar yolunda giden ittifakın uyumsuzlarıyla; buna karşı olan; şimdiki şartlara göre “ ya atalar yanlış yoldaysa” diye özetlenen ittifakı grup; gelecek zamana göre sizin borunuz mu, bizim borumuz mu geçerli olacak kabili tartışıyor, bir mühlet dönemi talepleşiyorlardı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta