5-Kısacası burada ki yok etme insan soyunu kurutma anlamına olmayıp, yeni bir ittifakı anlaşmayla eski ittifakları, hükümsüz saymaktır. Yok saymaktır. Keenlem yekün hükmünde görmekle eş anlamlı olup; ittifakın gelenek görenekti totemi hafızasını ya da bir önceki ittifakın, eski toteminin bilincini silmenin operasyonlarıydı.
Ne yaratmalar yoktan yaratmaydı. Ne yok etmeler yeryüzünde silip süpürüşle ortadan kaldırmaydı. Yani erken ittifak dönemi daha oturmamış bir dilsel ifadenin, yeni yeni ortaya konan dili oluşla ham bir dilin kullanım şeklidirler. Tevrat yaratılışı söylerken: Rab, “göğü (var olanı) yerden (var olandan) ayırdı” der.
İttifak kurulu (tanrılar kurulu) , ittifakın selameti için bir karar almıştı. Yeni bir sözleşme yani tufan yapacaktı. Yani bir kısım grubu ve gruba tabi olanları tapınağın birliği (anlaşması-sözleşmesi) içinde kovacaktılar. Yenileri de içlerine alacaktılar. Ve bir önceki birlik hafızasını da, silecektiler. Yeni zaman gelişmesinin hesapta olmayan yeni kurallarını anlaşacakları. Yeni kural, yeni şartname demekti.
Yine ittifak içinin bir başka çatışma tipi de bu tanrılar kurul içinde ortaya çıkacaktı. Aslında tepede (kurulda) birlik olmayınca yapı içinde de birlik oluşamıyordu. Kurul içindeki her bir totem yapının kendi özelliği ilerideki tekleşecek olan tek tanrının da sıfat özelliği olacaktı. İttifakı kurul, tufan kararı alacaktı. Tanrı Ea kurul kararına açıktan ve gizliden karşı çıkacaktı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta