Büyü artık Şiiri - Emine Çelik

BÜYÜ ARTIK
Seni seviyorum deyince
Çocuklaşma diyordun
Büyü artık
Bak hala seni seviyorum
Ama söyleyemiyorum
Büyüdüm belkide
Ama sevmedim ben bu kadını
Küçük şeylerden mutlu olmayı
Unuttu
Büyüdü dediğin gibi
Pollyannacılık oynamayı
Bıraktı
Artık bıktığınız çenesi
bile yok
Konuşmak istemiyor
Oysa nasılda cıvıl cıvıl şakırdı
Yaramaz çocuk tavrıyla sırnaşırdı
Sevmedim ben bu kadını
Ama artık çok geç
İçinde fırtınalar koparken
Kıvranırken yüreği
Dili sevgiyi söylemiyor
Gülmüyor gözleri
Hayalleri bile yok oldu.
Beklentileri son buldu.
Oysa ne çok severdi
Saçma sapan hayalleri
Onlara kavuşmak için Yaptığı delilikleri
Neşe saçardı, girdiği her yere
Ciddi konularda nasılda değişirdi
Birdenbire
Deli dolu yaşardı
Tüm duygularını
Ağlarken bile...
Sıradan olmayı beceremiyordu
Ne kadar istesede
Ne oldu böyle?
Demiştin ya!
Büyüdü işte!
Geç olsada...
Yaşı 38'i bulsada
BÜYÜDÜ
Büyümeyi sevmedi
Sesli gülemiyor artık
Heyecanları kalmadı
Seviyorum demekten bile
Çekinir oldu.
Bak bu kadın ne hale geldi.
Çocuklaşmak nasılda zevk verirdi.
Nazlar yapıp, şımarmak.
Olmuyor be CAN
Olmuyor işte
Ne kadar uğraşsada
Yine gülmeye
Yürek gülmeyince
Yüz gülmüyor işte.