Saçakların altına saklanmaya çalışan
Serçelerden farksızım şimdi,ya da
Masanın altına giren küçük bir kızdan...
Avunur muyum kimbilir,
Ya da avutabilir mi gerçekte sözcükler?
Ve zamanın çözemediği ikinci yalan!
Ah!
Her kalıntı azalır biraz
Günün ortalarına doğru.
Ay büyür,büyür,büyür...
Kalıntıların arasından çıkamazsın.
Kayıt Tarihi : 1.9.2011 16:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!