büyü
o korkunç
o dayanılmaz karakış sabahında
ellerini
kanayan
ağrıyan
ağlayan
yarana kapatmışsın
gözlerin ve gökyüzü
birden ağlıyor, beraber ağlıyor
hem de
her günkünden daha özlemli
daha acıklı
yüreğin paramparça
kimse anlatamadı
onun hasretini biliyorum
şuan eziksin
eksiksin
derinliklere dalma
gözlerimle konuş
benimle
ellerin hüzünleri değil
bulutları güvercinleri tutsun
mayıs/05
'Odam Aşk Mezarlığı' adlı kitabından..
Kayıt Tarihi : 29.5.2006 09:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!