Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
bu ziyafete ben de birkaç satırla katılmak istedim.antolojim ve 10 tabiii...
Merhaba İnci hanım, iyi bir hafta sonu dilemeye, selam bırakmaya geldim.
Değişik konularda şiir yazabilmek ve böylesine, sadelik ve samimiyet içinde okura güzel duygular iletebilmek ancak sizin gibi tecrübeli kalemlerin hüneri. T
Tebrik ediyor, gönülden kutuyorum. Güzel yarınlarda hep sevdiklerinizle mutlu olmanızı diliyorum hoşça kalın şirlerle.
Çok güzel bir şiir olmuş can, emeğinize sağlık. Her daim yüreğinizde sevgi, kaleminizde şiir eksik olmasın. İlhamınız bol olsun. Birde cezvenizden kahve::)) Sizi gönülden kutluyorum. Bilal Esen
şiirlerin ablası
sevgili dostum
kalemine ve yüreğine sağlık
saygılar sunuyorum
Geldik sevgili dost...
Bu dergaha gireli öyle değerli dostlar, öyle mükemmel şairler ve şiirlerle tanıştım ki, mutluyum.
Siz değerli şair dostumuza nice nice güzellikler diler, selam, saygı ve sevgilerimi yollarım.
Bu güzel şiir için teşekkürler.(Tam P.+Ant.)
Nafi Çelik
Kimden : mustafa halit evcim //// ola ki (Bay, 55)
Kime : İnci Germenliler 1
Tarih : 25.01.2011 23:21 (GMT +2:00)
Konu : Yn: KORKMADAN İÇİN (KIRK YIL ÖMRÜM YOK)
beğeniyle okudum şiirinizi, yüreğiniz daim olsun, sağlık ve esenlikler diliyorum
selamlarımla
mustafa halit evcim
Kimden : old (Bay, 74)
Kime : İnci Germenliler 1
Tarih : 25.01.2011 23:31 (GMT +2:00)
Konu : Yn: TEŞEKKÜR ( DOST KAHVES )İ
İnci Hanım,
4 gündür hiç bir üyeye özelden mesaj yazamıyordum.
Bu nedenle, gerek nazik davetiniz, gerek ikram ettiğiniz güzel kahve, gerekse bu güzel yazınız için teşekkürdeki gecikmemden dolayı özür diliyorum.
Saygımla,sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
Konu güzel,kahvede sıcak tatlı mı tatlı sunan ellere sonsuz teşekkürler...+10
* Kırk yılın hatırına *
Sonsuz kutluyorum
* 10 Antoloji Yıldızı *
Tebrikler Hamıefendi!
Buyuralım inşaallah. Gelmesek de içmesek de o kahve, o dostluk meclisi bizimdir.
Şükranlarımızı arz ediyoruz.
Kaleminiz var, her gününüz bahar olsun.
100+anto.
Selam ve sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 37 tane yorum bulunmakta