Bütünlük Oranında Yaşamak

İyi kötü bir hayatım var, iyi kötü bir yol aldım.
Yoruldum dinledim bir de baktım ne iyi ne de kötü.
Güzelliğime dalıp mutlu oldum dünya fani güldüm.
Ahirette var olur dünyada düşünür görülürüm.

Bende bir ben var benler içinde sığamam halk taşarım.
Mekân akan, makam akam, bir ömür bir ölüm, doğumdur.
Öldüm, dokuz ay sürem var çokta acele etmek olmaz.
Ya tavuk olursam bir evrimsel maceraya düşersem.

Öldüm sonsuzluğa daldım yine bir sona doğmak için.
Yokluğumla yaşar varlığımla ölürüm, varım yoğum.
Bir şey değilim nefes alır, su içer ve ekmek yerim.
Havayla yaşar suyla yıkanır maddem, eşya ederim.

Ben bensem benler içinde bir rotayım hayat içinde.
Yeniden doğmasam da tavuk olmasam da vara varım.
Vekilimizi seçmek için seçmen kalırız, halk için.
Birimiz çok konuşur çoğumuz fırsat kollar, ben yazdım.

Yokluğumuz bir varlığımız farklıdır, ölüm dönüştür.
Doğum ayrılıştır. Milletin karşısına çıkmak gibi.
Yokluk bir, her varlığa hükmümüz var. Korkumuz da vardır.
Yokluk bir, açlığımız var bir birimizden besleniriz.

Kâinatımız bir, düşünce akıl geçer fikir döner.
İletişim bilişim bir düşünce dönemezsek öldük.
Alış veriş çarşı Pazar tedarik sağlanmazsa battık.
Yokluğumuzdan bakar varlığımızdan var görünürüz.

Bir yokluğa kavuşursak bir insanlık barış kapsarız.
İki adam kavga eder, dünya çok unsur savaşırız.
Kâinatla yer arası bir doğum süresi oluşma.
Var olmak için varlıkla birleşmek için bazen koşmak.

Bu dünyanın külü kültürü öbür dünyayla bilişim.
Öbür dünya var mı? Çok âlem var. Fiziki ve kimyasal.
Nice canlı âlem, nefis yiyecekler ve dolambaçlar.
Bir daha yaşayacak mıyız yoksa yaşanmak mı öncül.

Ne kadar yaşıyoruz ne kadar yaşamıyoruz hak ne.
Evrim canlı dönüşümse hayatta öğle bir değişim.
Yokluk niteliğinde madde niceliğinde hep aşkla.
Bütünsel canlılığa bir uyumla ancak yaşamaktır.

Bir canla tüm canlı âlem canlarla ayrı canlanmaktır.
Yalnızken bir canlı yaşam birken bir tür paylaşımıdır.
Eğlencemiz ise bir türden farklı bir türde çıkmaktır.
Öğrenip alıştığımız için yabancılaşmıyoruz?

Üzülüp kırılmamız bütünlükten ayrı düşmemizdir.
Bir köprü ne kadar sağlam olsa da her köprü yalandır.
Gideceğin yere çıkmazdır, çıksa da nadirendir, hep.
Yaşamak ancak bütünlüğü yaşamak olan farkımız.