Kamaşık bedenimle büzüldüm gökkuşağının altına,
hesabımı kitabımı yapıp.
Sözün bittiği yerdeyim şimdi, içimdeki mendirek yıkıldı; suratımda patlıyor bir bir şeftali çiçekleri.
Usumu süpürge ettim madalyonun ters yüzüne;
içimde bir çöl sıkıntısı, bir ipek hışırtısı.
Görkemli şölenlere konuk oldum nice,
tutup attılar her kezinde; bozuyordum.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta