Belki hüzünleri almak istediğim içindi,
Belkide dostluğuna değer verdiğim için,
Ne farkeder ki?
Zayi olan bir günü daha devirdim hayatımda
Yokluğun bir hançer gibiyken sırtımda.
Ve ben ne yapacağımı bilmez bir durumdayken
Bir bilinmezlikti yaşanılan
Ve koca bir hiçlikti yaşam.
Bana umutsuzlukların şairi diyorlar,
Neyi umut edeyim ki?
Her akşam dört metrelik odamda
Voltalarımı sayarken.
Yüreğimi gömerken anılara
Umut benim neyime, sevinç neyime?
Benim adım kara sevda,
Melankoliyim ben.
Hayata bir küfür daha savurdum bu gece
yani sensizliğime.
Her nerede olursan ol iki gözüm,
Canımın içi
Ben ağlasamda her gece
Sen her sabah mutlu ol benim inadıma.
Unutma ki sen benim gelmeyen baharımsın,
Unutma ki sen benim yüreğimin gülen yanısın.
Ne kadar acılarda da olsam
Kıyamadığım, dokunamadığımsın.
Acım, hasretim bütün varlığımsın.
Melankoli....10-06-2005.......22:22
Gürsel PalKayıt Tarihi : 23.1.2007 16:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hayata bir küfür daha savurdum bu gece
yani sensizliğime.
Her nerede olursan ol iki gözüm,
Canımın içi
Ben ağlasamda her gece
Sen her sabah mutlu ol benim inadıma.
Unutma ki sen benim gelmeyen baharımsın,
Unutma ki sen benim yüreğimin gülen yanısın.
Ne kadar acılarda da olsam
Kıyamadığım, dokunamadığımsın.
Acım, hasretim bütün varlığımsın.
harika bir şiir daha.....hüzünlü olduğundanmıdır nedir beni çeken bir şeyler var bu tür şiirlerde adıma hüzün sultan diyorlar artık kutlarım kalemi harika çalışma
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (1)