Bütün Umutlar Şiiri - Bahattin Tonbul

Gör ki ben hiç sevmemiş olayım
Yüreğimi sevdiğim o varlığa bağlıyayım
Karanlık gecelerde yalnız kalıp ağlayayım
Veya gülüp oynayayım
Fark eder mi ki
Gözlerinin rengi
Değişir mi bensiz olan kokusu
Dudaklarında ki tadın
Şarkıların notası gibi
Bir kalın bir ince
Bazen dörtlük bazen onaltılık
Anlamaz bilmeyen
Kapalı açığı hatta aralığı
Susu durağı,
Okur durur kendi kendine
Sazın tellerine vurgun olursun
Bilmeden
Penanın gidiş gelişi
Sızlatır gönülleri
Uzaktan uzağa isyan eder
Bilmeden sevip sevilenler

Doymazlar toprağa
Sevdiklerini atsa da
Yazarlar gökyüzünde
Sevda masallarını
Yıldızlara bakarak okunası gönüller
Milyonlarca yıl evvel parlayıp durur
Yüzleri
Ta ki güneş doğana kadar
Güller susuz kalır solana kadar
Yanmaz sızlayan beden
Yılmaz hayaller gölgelerde
Saklanıp durur
Kaybolana kadar bütün umutlar
Bahattin Tonbul
20.8.2010