Islak kaldırımlarına aşina olduğum şehirler vardı
Pencereme vuran yağmurlar da yağdı
Rüzgarların oyuncağı olmuş tozlar da savrulurdu bir vakit
Soğuğu insanın içini dondururdu bazı şehirlerin
Sıcağı insanın beynini kaynatan şehirler gibi
Sonra yosun kokuları gelirdi
Tuzlu bir deniz üzerinden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta