“İçimdeki bütün sevgileri sana duymaya geç kalmak, benim tarifimdi..”
İçimdeki bütün saygıları sana duymak, ellerimdeki hayat çizgisi kadar uzundu belki. Mutluluklar dilemek düşer dilime ama bunu yapmayacağım. Daha doğrusu dilemeyeceğim çünkü “dilemek”, belki arzu etmektir ama hiç bir zaman “istemek” değildir; bakma sen sözlüklerde aynı anlamda kullanıldığına. İstemek bana düşer, yani mutlu olmanı istemek. Mutlu olmak yani mutlu varolmak. Mutluluğun sesi biraz utangaçtır, ona tecrübe kazandırmak sana düşüyor. Umarım, çocuk olur içinde mutluluk; doğmayı istemeyen. Bazen güneş, bazen yağmur kadar bulaşınca yüzüne mutluluk; fırçanın çizmesini bekleme gözlerini, gözlerinin arkasında ben varım..
“Keşke sorsaydın beni, sorduğunda gösterirlerdi zaten. Köşeyi dönünce solda, karanlığı dönünce en başta ama beyazın eridiği yerde”
En önemlisi senin dilinde yada dudağında yaşayamadığım için üzgünüm. Üzgünüm kırmızı ışıkta geçtiğim için gözlerinden.. Keşke gözlerin herşeyi bitirmeseydi, hem de başlamadan.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta