Seni düşünmeyi senden öğrendim,
Yorgun yılların verdiği acıyı hafifletmedi hayâllerim.
Yokluğuna uyanmayı hiç istemedim bilesin,
Güneş ışıkları kokarken solmasın ay çiçekleri diye,
Sevinçler uzaklaşırken yavaş yavaş,boş kalmasın ellerim.
Yığılıp kalırken acıların arasında,
Seni düşünmeyi senden öğrendim.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta