Seni düşünmeyi senden öğrendim,
Yorgun yılların verdiği acıyı hafifletmedi hayâllerim.
Yokluğuna uyanmayı hiç istemedim bilesin,
Güneş ışıkları kokarken solmasın ay çiçekleri diye,
Sevinçler uzaklaşırken yavaş yavaş,boş kalmasın ellerim.
Yığılıp kalırken acıların arasında,
Seni düşünmeyi senden öğrendim.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta