Bütün Kadınlar Ana'dır Şiiri - Turan Tuncer

Sessizdi çığlıkları!
Acıları, yürek ağrısı
Gözlerinde dile geliyordu.
Lâl olmuştu yüreği, ihanete.
Dağ taş dile geldi,
Yüreği taş duvar! !

Telefonu bir pezevengin
adres defterinden çıkmıştı
Adı sermayeleri arasında yazılıydı,
O’nu bir orospu çocuğu yapan “Ana’sının.

Sermaye olmaktan öte gidemeyen,
Ve dahası adı bile kendisine ait olmayan
Adı ışığın rengine göre konulan “Ana’sı!

Adı sadece gün ışığında
ve basma elbise giydiğinde
“Ana” olan anası!

Omuzundaki el ve o sesle geldi kendine,
Konuşan tanımıyordu kendisini!
Ama kendi doğrularını söylüyordu,
Kaza enkazında,
Kan içinde yatan kadını gösterip.
Kadınmıydı orospu?
Yoksa!
Kendisini de doğuranın bir kadın olduğunu unutup,
Kadın onurunu satan pezeveng mi?

Yemin etti o gün,
Bir daha asla
“Ana” olduğunu unutmayacaktı bütün kadınların! ! ! !

Alkadraz_Kuşcusu
13 Şubat 2007 / İst