Bütün insanlığa sesleniyorum;
Unutmayın, önce insanız insan!
İnsanım, insanlık üsleniyorum;
Unutmayın, önce insanız insan!
Bunca din, mezhep var; birdir Yaradan
İnsanlar eşittir, hepsi sıradan…
Kaldıralım ırkı, rengi aradan;
Unutmayın, önce insanız insan!
En üst kimliğimiz; insan olmaktır
Ayrık otlarını bir bir yolmaktır.
Benlik değil, sevgi ile dolmaktır;
Unutmayın, önce insanız insan!
Savaş için süper güç olmak niye?
İnsanız, insandan öç almak niye?
Yoksul ülkelerde aç ölmek niye?
Unutmayın, önce insanız insan!
Olmasın savaşlar, kazansın barış!
Özgür bir dünyaya zor değil varış.
İnsanlığa hizmet olsun tek yarış;
Unutmayın, önce insanız insan!
Bindebir’im huzur gelsin cihana,
Huzursuz bir dünya döner virana.
Bütün kimlikleri atın bir yana;
Unutmayın, önce insanız insan!
05.06.2014
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 17.9.2014 20:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!