Bütün Günler Bütün Şiirler 6-10

zamanla yamuldu gerçekliğin harfleri
yontuldu kalemlerden
daraldı anlayışlarımız

başka yurtları mı vardı çocuklarımızın
ne yana çekip gittiler
şimdi biz hangi sürgünlükleri
konuşmaya koyulalım.

evreleri gayrıresmi çiftleşirken
görmekten bitkiniz.

kimselere çaktırmadan
kabuklarını soyuyorlar şimdi’nin
eksik okunuyor genişlikler
hangi yaşamın içinden geliyoruz
nasıl bir şeydir değişim inancının
derdest edilmesi

-ayırdındayız-
bir istenç oynatmış olmalı
yanlış perspektiflerden bakarak
yırtmaya koyuluyor
çoğalmak isteyen her dalgayı

kanırttırıyorum sanıyor belleklere kazınan
değişimin ruhunu…

gün gün
çiçekli nazlı nisan akşamlarının
şiirini doğuruyor umutlar