Bir elmayı kesti,
Yarısını bana verip, diğer yarısını kendine aldı.
Ve konuştu; “Hani hep derler ya; bu benim işte, diğeri de sen… Yarımsın! ”
Bilmiyordu, belki de gözünden kaçtı, kim bilir…
Yeni bir elmayı aldım,
Kendi elimden bırakmadan, onunda tutmasını sağladım.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta