Düşerken yere ışıksız damlalar,
Yıkılsın efkârı kalbimin masum vedaları.
Düşerken yere adeta kara bulutlar,
Dağlansın hicri gönlümün karanlık odaları.
Puslu penceremin gürleyen sokaklarında,
Kansın haziran yağmurlarına siyah gölgem.
Ağlasın gök kubbe mehtaba yer ehli susarken
Doysun toprak ayrılığa aşktan korkarken
Bırak ateş alsın göz bebeklerin senin de.
Yüreğin hızla atsın eli kulağında bu gece.
Kalmasın aklında papatyanın solgun bakışları.
Son olsun kelebeğin kahramanlığı.
Bütün derdin yeter ki ıslanmak olsun.
Boş yere saklanma.
Bütün derdin ben olayım.
Sen ol.
Şair Zekeriye Tek
14 Haziran 2016 Gebze
Kayıt Tarihi : 17.11.2016 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!