________________________________________________Babama__
parçalanmış günlerdir yetim çocuklar,
kimseler bilmez parçalarını onlar kadar
kaçmaksa ölüm körler zindanından;
körlere zindan ne yazar?
sahi kaçmaya daha kaç var?
içimde hasretinden utanan
bir eşkıya kederi,
ve
parçalanmış bir ömre dair ne varsa kirlettiğim
kara bir leke gibi düşüyorum
günlerin nakışına
ve yetim bir çocuğun kederli bakışına
kirleniyor,kara bir gergefe gerilmiş günler.
sarılıp o üşüyen günlere
notaları kurşunlanmış türkülerle
sazlarla...ayazlarla...
çalıntı masallarla çağrılan
umutlara yürüsem; yalnızlığa,
üşüsem; lanetlenmiş bir mayısa çıkar
içimin bütün yolları...
yan diyorum ömrüme.yan!
yan ki; kederin bile tutuşsun âhından...
ya parçalanmadan günleri ölmeli çocuklar
ya da paramparça olsun ölüm onlar kadar
ölüm!
seni de kör kurşunlarla öldürmeli
günde milyon kere
seni de ölümlere göndermeli.
sönmeyen bir ateştir ömrüm,külleri sancıma karışır
and olsun ki yokluğundan gayrı bu yürek her şeye alışır....
*21 Mayıs 05
babamın ölümünün 16.yılı anısına
Özhan Hakan
Kayıt Tarihi : 27.5.2005 18:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiiri arsızlığa vura vura okuyordunuz yine! Bütün çocukları böyle ölesiye,
böyle arsızca seviyordunuz!
selam ve saygıyla
şiir de zaten bişey vermeli insana..bişey anlatmalı...şaire..zimmetli olmamalı...
başarılı bir şiir.
kutlarım.
nurcan usta
and olsun ki yokluğundan gayrı bu yürek her şeye alışır....
alışmasın
ne demeliki susuyorum
TÜM YORUMLAR (9)