Ab-ı hayat’ım, derd-i aşkıma akmıyor. Sözlerin ucunu keskinleştirdim, seni kesmek için aşka. Giyotin kızgınlıklarına karşı kendimi savunmak demindeyim.
Bu tümcelere sığmıyorsun, bu sözcükler anlatmıyor meramımı.
Bir papatya olmanı istedim.Tek sayıp atmak istedim sevgi toprağına.
Bir kardelen olmanı istedim. En zor, en teki, en imkansızı.Karlar altından çıkıp yarlar alemine gidişini izlemek isterdim beyaz beyaz.
-Bir gül olmanı isterdim, ikimiz gülerken en kızıl rengin kokusunda bana uzanan ellerinde hayata atılmak için.
Bir kaktüs olmanı istedim.Vahalarımın vavlarında esrik Leyla’lar beni baştan çıkardığında sineme batman için.
-Açelya olup nefse hakimiyetim olmanı,nefsimdeki tilkinin tilmizlerini terbiye etmeni diledim.
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
