Ab-ı hayat’ım, derd-i aşkıma akmıyor. Sözlerin ucunu keskinleştirdim, seni kesmek için aşka. Giyotin kızgınlıklarına karşı kendimi savunmak demindeyim.
Bu tümcelere sığmıyorsun, bu sözcükler anlatmıyor meramımı.
Bir papatya olmanı istedim.Tek sayıp atmak istedim sevgi toprağına.
Bir kardelen olmanı istedim. En zor, en teki, en imkansızı.Karlar altından çıkıp yarlar alemine gidişini izlemek isterdim beyaz beyaz.
-Bir gül olmanı isterdim, ikimiz gülerken en kızıl rengin kokusunda bana uzanan ellerinde hayata atılmak için.
Bir kaktüs olmanı istedim.Vahalarımın vavlarında esrik Leyla’lar beni baştan çıkardığında sineme batman için.
-Açelya olup nefse hakimiyetim olmanı,nefsimdeki tilkinin tilmizlerini terbiye etmeni diledim.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
