Bütün aşklar biter kış bitmez

Anlamsız çizgiler çizerim yaşama yokluğunda
Ağaçlarda en yeşil yapraklar
Duymasa da ağıtlarımı
Sessiz kalırız ısrarla
Çünkü bilirim bir gün biteceğini her şeyin
İnanmak olmaz ihanetine sevdiğinin
Hep yalandır
Hep iftira
Hep haset
Israrla dövdürürüz kendimizi yalanlara
Ve son sayfaya sapladığında gözlerini
En önündeki alfabenin ilk harfi A yı bilmeyen mi var
Ama bazen dalgasına da olsa bu harfi C diye öğretiriz
Ve sonra güleriz
Utancımıza
Bütün aşklar biter kış bitmez
Benim aşkımı da yaza benzet
Bakidir
Çünkü yaz da bitmez
Şimdi uslu uslu oturup
Nehrin balıklarına bakmak isterim
Kendimi kirletmeden nasıl tutarım
Kafamdaki karmaşa ondan