Bütün Şiiri - Güneş Davenport

“bütün, parçaların toplamından ibaret değildir.”

kaç, göz, burun, kulaktan mı ibarettir
bir insanın evren yüklü yüzü?
peki ya gözlerden bakan kim?
kim, seslenen o “insanım” diyen sözü?

kelimeleri bildiğinde anlar mısın cümleyi?
hele de satır arasına saklanmış düşünceyi?
nice okusan da soruyu tüm detaylarında
bağlantıları çözdüğünde, çözersin bilmeceyi.

tek tek çalışsan da her bir parçayı
kokusunu, tadını, hatta atomik yapısını,
ancak hepsi birleştiğinde duyarsın
bütünlüğün mesajını.
ve ancak o an farkedersin
parçanın bütüne katkısını.

rolümüz birliğimizde işlev bulur
bu sonsuz ilişkiler ağında.
ve tek bir şeyi anlamak
herşeyi anlamaktır aslında.