İki ölümcül duygumuz var
/Aşk ve /Korku
Butimar kuşu bu iki duyguyu yaşatır
Efsane konusu bile kuştur
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İlk kez duydum, "Butimar Kuşunu..."
Meraktan baktım tabii, araştırdım..
Tıpkı şiirdeki gibi!
"Deniz suyu biter korkusuyla içen," bir kuş türü olduğunu..
Yani sevdiğinin,
Aşkla, tutkuyla bağlı olduğunun bir gün bitmesi korkusu çektiğini,
Bu anlamda "kara sevdalı insanlara" benzediğini!
Aşk ve korku...
Birbirine ters gibi gelse de yakın duygular bunlar..
Yaşamımızı altüst eden,
Bizi biz olmaktan çıkaran duygular...
"Aşk, mantıklı değildir... O yüzden akılla çatışır" kanısı doğrudur, bu yüzden...
Sevdiğini yitirmek korkusuyla kendisini bitirmek ne kadar mantıklı olabilir?
İlginç bir şiir..
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta