Butimar Kuşu Şiiri - Önder Karaçay

Önder Karaçay
1823

ŞİİR


81

TAKİPÇİ

Butimar Kuşu

İki ölümcül duygumuz var

/Aşk ve /Korku

Butimar kuşu bu iki duyguyu yaşatır

Efsane konusu bile kuştur

Tatlı su yerine deniz suyu içer

Denizin suyu biter diye içmeye kıyamaz

Ölümü de bu aşk ve korku yüzünden olmuştur

Adı Butimar
Hayatı direnci yüzünden olmuştur tarumar

İnsana ne kadar çok benzer geliyor

Aleyhine olduğu halde aşk ve korku duygusu içine kendisini hapsederek yok ettiğini bildiği halde bundan vazgeçmemesi

Aşk sevdiği ve değer verdiği her durum karşısında kendinden ödün verme duygusu değil mi?

Kıymamak için kendine kıymak!

Karşılıksız bir duygudur aşk ve korku

Karşılıklı olanları da karşılıklı olmayanlar kadar tehlikelidir

Aşk beslenen veya korku duyulan genelde bundan habersizdir

Deniz suyunu seyrederek seven ve içerse biteceğinden korkan Butimar kuşundan denizin haberi bile yoktur

Cehennem korkusundan hangi tanrı haberdardır?

İnsan da Butimar kuşu gibi sevdiğini sadece seyreder

Seyredilen seyredenden habersizdir

Severse sevdiğini hissettirir ise o duygunun yok olacağından korkak

İnsanı betimler Butimar kuşu

Korkan göze çöp düşer

Ulusa korkma diye seslenir özgürlük marşı

Korku ise korkutmak için gücünü hep korur

Aşk acıya dayanmaktır

Ölümcül olsa bile aşkı için öleni ölümsüz yapar

Makbul olan bu mudur? Tartışmalıdır!

İnsan hayata böyle bir anlam katmaya gelmiş olamaz

Çünkü aşk ve korku yıkıcı bir duygudur

Karşılıklı aşklarda aynı sonucu yaşatır

Sömürgeci bir duygudur aşk

Halinden memnun olmayı telkin eder korku gibi

İnsanlığa dersi büyüktür Butimar kuşunun

Celladına aşık olmuş bir toplum sessizliğe bürünüp gördüğünden geri kaldığı halde korkusunu yenemiyor ise sonu Butimar kuşuna dönebilir

Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 30.6.2022 15:38:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay

    İlk kez duydum, "Butimar Kuşunu..."
    Meraktan baktım tabii, araştırdım..
    Tıpkı şiirdeki gibi!
    "Deniz suyu biter korkusuyla içen," bir kuş türü olduğunu..

    Yani sevdiğinin,
    Aşkla, tutkuyla bağlı olduğunun bir gün bitmesi korkusu çektiğini,
    Bu anlamda "kara sevdalı insanlara" benzediğini!

    Aşk ve korku...
    Birbirine ters gibi gelse de yakın duygular bunlar..
    Yaşamımızı altüst eden,
    Bizi biz olmaktan çıkaran duygular...

    "Aşk, mantıklı değildir... O yüzden akılla çatışır" kanısı doğrudur, bu yüzden...
    Sevdiğini yitirmek korkusuyla kendisini bitirmek ne kadar mantıklı olabilir?

    İlginç bir şiir..
    Tebrikler Önder Kardeşim..

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Önder Karaçay