Deniz bulmuş alabildiğince sonsuz ve mavi
Yanında bir kuş, o duruyor Butimâr
Ağlıyor yaşlı gözü ve içinde bir korku
O denizi sen içmekle bitiremezsin Butimâr
Dalgalar vuruyor kıyıya mağrur
Dalgalar denizi anlatıyor sana Butimâr
Unutamazsın zaten aklından da çıkmıyor
Ürkek bedenin bir gün kaybedecek Butimâr
Denizi içen kim, kim dokunan aşkına
Kim içinde bulunan kaygıyı açan Butimâr
Deniz bitmez, dalgalar susmaz diyen kim
Aşk dokununca kirlenmiyor mu Butimâr
Senin kanatların yok mu, uçamaz mısın
Yeni bir deniz bulamaz mısın sen Butimâr
Git diyemiyorum da sana içinde aşkın var
Sen denize aşıksın peki o kime Butimâr
İşte şimdi vakit dolacak, kararacak gök
Deniz de kararacak işte o vakit Butimâr
İçinde aşkın kalacak fakat bedenin
İşte o vakit olunca karışacak dalgalara
Üzgünüm Butimâr
Kaybolunca aşkın
Sen de kaybolacaksın
Bu acı dünyada
Kısa bir hikayen kalacak
Yalnızca akıllarda
Kayıt Tarihi : 25.8.2022 03:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Butimâr; denize aşık bir kuştur. Her gün kenarına konduğu suya uzun uzun bakar ve “Bu deniz bir gün kurursa, ben ne içerim?” diye endişe eder. Bu ölçüsüz aşk Butimâr’ın sonu olur, kenarından ayrılmadığı ve içmeye kıyamadığı denizin yanı başında susuzluktan ölür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!