Kendi duygu ve düşüncelerimi sizlerle paylaşmak ve benim satırlarımı anlayacak insanların kulaklarına erişmek için paylaşım yapıyorum.Teşekkürler.
Aşk şarabından içsem yudum yudum
Boğazımı yakar mı senin yokluğun?
Kalmadı ne evim ne de yurdum
Gurbet yollarında seni arar dururum
Artık çare yok sensizliğe
Kalbim seni her sessizlikte fısıldıyor,
Aşkın beni nasıl bu denli kör ediyor?
Ve neden her yara bile senin adını taşıyor?
Kendimi senden başka her şeyde eksik hissediyorum.
Tamamlanmaya bu kadar ihtiyacım olduğunu seninle öğreniyorum.
Çünkü ben bir başıma kayboluyorum...
Bir anda geldin ve bana kalbini verdin.
Dürüst ve saf...
Ama o anda yapabileceğim tek şey onu kabul etmenin risklerini tartmaktı.
Sahi sana cevap vermeye hakkım var mı?
Bir anda kurumuş topraklarım ekin saldı.
Sana soruyorum;içimdeki şüphenin sebebini şimdi anladın mı?
Karanlığın çığlığında duydum sesini.
Sakin,hoş ve huzur verici...
Ama nasıl acı çektin bu denli?
Tut ellerimi.Kendi özgürlüğümle buluşturayım seni.
Belki korkmazsın o zaman karanlıktan.
Huzur bulursun geceden.
Nasıl yıllar sonra birini gönderip inanmamı beklersin sevgisine?
Ben ki nice yıllar hasret çektim beni duy diye.
O zaman içimde ki bu şüphe niye?
Neden korkuyorum bu denli ?Söyle.
Çünkü kulaklarım işitemiyor kendi sesini.
Göremiyor gözlerim gerçekleri.Bunu bil yeter bana
Ben ki kaç yıl sürgün yaşadım yer yüzünde
Kaç gece bir sese hasret kaldım.
Tutunacak bir dala muhtaç,sessiz,mutsuz...
Şimdi sen varsın sandım ya da var ol istedim çaresizce...
Gelirsin belki bir gün yeniden diye kapıyı hep açık bıraktım yinede.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!