Ne benzin sapsarı ne gözde yaşlar
Bu nedamet mi sence, bu bir Tevbe mi?
Hani başını çaldığın, o kanlı taşlar?
Sunamam Allah’a, ben bu tövbemi!
Ağlarken gözünde yaşlar mı bitti?
Niye bu kuraklık, niçin şu kıtlık?
Yoksa hislerin, oyun mu etti?
Sendeki bu haller, tam bir ağıtlık!
Ümit mi kestin, yoksa rahmetten?
Neden yapmazsın, ciddi iltica?
Niyedir kaçınman cüzi zahmetten?
Mü’min’e melcedir, bil havf ve reca!
Daima galiptir, rahmet gadaba!
Bilhassa yaşlılar, ummalı onu.
Yeis’e düşmek, zıttır adaba;
Ben değil, o Rahman söylüyor bunu!
Yinede çekin sen; azab-ı Hak’tan!
Sadece münafık emindir ondan(!)
Kulluğu terk etme, kaçın na-haktan;
Daima kork titre, o meçhul sondan!
Pek fazla sevinme, gelmeden Büşra!
Az gülüp çok ağla, insin merhamet!
İhlâslı amelle, hazır ol haşr’e!
Ümid-i rahmeti, ruha merhem et!
Cihat ŞAHİN
10.04.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 10.4.2011 07:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)