Müjde Şiiri - Saim Yalçınlı

Seninle şenlendirirdim günümü,
Sevdalandık, düşünemeden sonunu,
Senin kolların da yitirdim ölümü,
Gündüz böl artık uykumu,
Ve,
Fısılda kulağıma,Büşra,Büşra diye

Mısraları, adeta seni betimlemem için yaratmış Tanrı,
Gözlerinden bahsederken, dile getiremediklerim de aklım,
Bu Yüreği kaçıncı defa yakışın,
Sema gibi mas mavi gözlerinle bakışın,
Çıkmıyor Aklımdan !!!
Müjdelesin Bir an önce Tanrı adını bana,
Büşra,Büşra diye,

Senden haber getiren Güvercin, pencereme konar,
Sevda çiçeği yakam da değilse, mücerret solar,
Sanma ki yokluğun geçiyor kolay,
Bu sefer ben kapatayım gözlerimi, ona kadar sen say,
Yeter müjdele bana adını ;
Büşra, Büşra diye,

Gözlerim hasret kaldı geçmişe,
Yiğitler bile, Sessiz sedasız vuruşur Yüreğimde,
Kardelen misali çığ gibi yükleri aşar, sana koşar mecnun kalbim,
Sevdiğim,
Gözlerine,Nefesine hatta aklına bile talibim.