Büşra mısın, Bela mı? Şiiri - Cihat Şahin

Onca esma içinden, seçip aldım adını!
Manan nerde sen nerde, Büşra mısın bela mı?
İstedim ki melekler, yapsın gökte yadını!
Gökler nerde sen nerde, sefil misin a’la mı?

Çok uzaksın çok şeyden, niçin bilmem be kızım?
Arzumdu güneş olman, sen olmadın yıldızım!
İnan tavr-ı halinden; azdı yine kalp sızım!
Yetsin artık be yavrum, bu hal ile hala mı?

Geçtin çocuk çağını, gelmez aklın başına!
Sözün, sazın, mimiğin; hiç uymuyor yaşına!
Dostlarını doğru seç, dikkat et yoldaşına!
Verdirirsin yoksa bil; çok yakında sala’mı!

Çabuk geçer şu günler, çok ararsın mazini!
Baharına doymadan, verir Mevla’m yazını!
Göremezsin belki de; ömrün olup güzünü!
Çektirirler uhra da, korkarım ki çok gamı?

Rabbim mühlet verirse; çabuk gelir son demin!
Atar seni başından, çok sevdiğin şu zemin!
İnanmazsan edeyim, en büyükten bin yemin!
Fani dünya, uhra’dan, değerli mi ula mı?

Ağabeyinden yok hayır, ispat etti o bunu!
Sıfır imiş istidat, sanki ahlat odunu!
Bari sen ol hayatta; bir Salih’in kadını!
Koy aklına ne olur, şu dediğim kelamı!

Son arzumdur bu senden, atma sakın yabana!
Yanlış ise tavsiyem, nezaketle de bana!
Sözlerime ittiban, büyük ödül babana!
Ondan sonra istersen; verdir benim salamı

Cihat ŞAHİN
17.04.2011-İZMİR