Büşra’ma Şiiri - Hakan Kocabay 2

Meğer ne kadar da anlamsızmış hayat sensiz,
Ne çiçeklerin değeri var gözümde, nede umutların anlamı,
Yokluk içinde bir yok oluş arıyorum kendime,
Ne doğacak güneşi bekliyorum, nede yeni bir umudu,

Yokluk içinde bir yaşam bulduğum sensiz;
Gördüğüm devden bir acı, ve hüzün,
Yeni bir ölüme hasretim şimdi…
Ya sabaha, ya akşama gözüm yolunda.

Ne kadar da anlamsız yaşamak sensiz,
Sensiz bir yaşam ne kadar yaşamak ki?
Yeni bir ölüm değil mi düşümde yeşeren?
Düşümde kararan öz kendim değil mi?

Canlanmışken umutlarım yaşama senle,
Yüreğimi ezip de yok ettin benle,
Ardından bir ceset bıraktın selle,
Yeniden bir doğuş görünmez artık.

Kalmadı yaşamdan gözümde bir şey,
Kalmadı ufukta görünen bir şey,
Aşk değil, sevgi değil, bu nasıl bir şey?
Ölümüme sebebim gidişin olmuş.

Görünmüşken ufukta yeni bir sevinç,
Yeni bir ölüm mü çıkan ardından?
Kandırdılar yalanla dolanla seni…
Kandırdılar yalanla o gözlerini.

Yaşama küskünüm bil senden sonra,
Ölüme hasretim ben aşktan sonra;
Gel bu yaşamı sen benden sonra,
Yalandan bir aşka nasıl kandın sen?

Yaşamı sevişimin nedeni sendin,
Hüznü silişimin sebebi sendin;
Ölümü bekleyişimin nedeni sensin,
Ben aşk desem artık, çok geç Büşra.

27 Mart 2009